Marcin Wojtasik

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych a przetwarzanie danych osobowych

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych a przetwarzanie danych osobowych

Po wejściu 25 maja 2018 roku w życie RODO znowelizowano szereg przepisów szczegółowych doprecyzowując lub zmieniając zasady przetwarzania danych osobowych. Wśród znowelizowanych pod tym kątem aktów prawnych znalazła się również ustawa o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych („ZFŚS”).

W wyniku tych zmian wprowadzono ogólną zasadę, zgodnie z którą osoba uprawniona do korzystania z Funduszu, w celu przyznania ulgowej usługi i świadczenia oraz dopłaty z Funduszu, udostępnia pracodawcy niezbędne dane osobowe w formie oświadczenia. Pracodawca może dodatkowo żądać udokumentowania danych osobowych w zakresie niezbędnym do ich potwierdzenia, a samo potwierdzenie może się odbywać w szczególności na podstawie oświadczeń i zaświadczeń o sytuacji życiowej (w tym zdrowotnej), rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu. Na tle tej regulacji powstały liczne problemy praktyczne, m.in.:

  1. Czy pracodawcy mogą przechowywać dokumenty przedłożone przez uprawnionych, zaświadczające o ich sytuacji życiowej (w tym zdrowotnej), rodzinnej i materialnej?
  2. Przez jaki okres pracodawca może przechowywać dane osobowe zgromadzone w związku z prowadzeniem Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych?
  3. Czy konieczne jest uzyskiwanie zgód na przetwarzanie danych osobowych od osób uprawnionych do świadczeń z Funduszu?

Na pytania te (częściowo) odpowiedział Urząd Ochrony Danych Osobowych (UODO).

Przechowywanie dokumentów na potrzeby ZFŚS

Zgodnie ze stanowiskiem UODO, jeżeli na potrzeby udokumentowania spełnienia określonych kryteriów przydatny byłby dostęp do różnych dokumentów, np. PIT-u małżonka, to ustawa o ZFŚS umożliwia pracodawcy jedynie wgląd do nich, ale nie daje prawa do przechowywania ich kopii czy innego utrwalania. Zdaniem UODO, przechowywanie lub utrwalanie przez pracodawców takich dokumentów stałoby w sprzeczności z wynikającymi z przepisów RODO zasadami minimalizacji i adekwatności. Stanowisko to nie budzi wątpliwości jeśli chodzi o „standardowe” świadczenia z funduszu, t.j. takie, które korzystają z ogólnego zwolnienia z podatku dochodowego. Dla przypomnienia: do kwoty 1.000 zł (w roku podatkowym) zwolnione są z podatku PIT otrzymane przez pracownika świadczenia rzeczowe lub pieniężne sfinansowane w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (będą to np. świadczenia świąteczne, świadczenia związane z działalnością sportowo-rekreacyjną, kulturalno-oświatową, świadczenia w związku z opieką nad dziećmi itp.).

Niestety, stanowisko UODO może być nieadekwatne w odniesieniu do dokumentów będących podstawą przyznawania tych świadczeń, które podlegają szczególnym zasadom zwolnienia z opodatkowania. Tak będzie na przykład w przypadku zapomóg otrzymanych z ZFŚS w związku z wystąpieniem indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci, które są całkowicie zwolnione z podatku dochodowego. W przypadku świadczeń tego typu, gdzie zastosowanie całkowitego zwolnienia z podatku zależy od okoliczności będących podstawą przyznania świadczenia pracodawca, jako płatnik podatku PIT, powinien mieć możliwość przechowywania dokumentów uzasadniających skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, na wypadek kontroli organów administracji podatkowej. Niestety UODO publikując swoje stanowisko nie wziął tego aspektu pod uwagę.

Okres przechowywania danych na potrzeby Funduszu

Urząd Ochrony Danych Osobowych dał również wskazówki co do określenia okresu retencji (przechowywania) danych osobowych, które są przetwarzane w związku z przyznawaniem świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zgodnie z przepisami ustawy o ZFŚS, pracodawca przetwarza dane osobowe osób upoważnionych przez okres niezbędny do przyznania ulgowej usługi i świadczenia, dopłaty z Funduszu oraz ustalenia ich wysokości, a także przez okres niezbędny do dochodzenia praw lub roszczeń. Powołany zapis jest wysoce nieprecyzyjny.

Urząd Ochrony Danych Osobowych w swoich publikacjach również nie określił jednoznacznie jaki jest dopuszczalny okres retencji tych danych, ograniczając się jedynie do wskazówki, że okres ten można powiązać z okresem przedawnienia zobowiązań podatkowych, który wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Wydaje się jednak, że ustalenie okresu przechowywania danych zgromadzonych na potrzeby przyznawania świadczeń z Funduszu na takim samym poziomie jak okres przedawnienia zobowiązań podatkowych jest jak najbardziej prawidłowe i nie powinno być kwestionowane.

Konieczność uzyskiwania zgód na przetwarzanie danych na potrzeby Funduszu

Urząd Ochrony Danych osobowych stanął na stanowisku, że nie jest konieczne uzyskiwanie zgód osób, których dane są przetwarzane w związku z przyznawaniem świadczeń z Funduszu, nawet w przypadku gdy przetwarzaniu podlegają dane osobowe członków rodzin uprawnionych pracowników. UODO uznał, że dane osobowe członków rodzin pracowników przedstawiane na potrzeby uzyskiwania świadczeń z Funduszu są de facto również danymi osobowymi pracowników.

To stanowisko PUODO będzie poprawne w zdecydowanej większości przypadków, aczkolwiek należy zwrócić uwagę, że w przypadku ubiegania się o niektóre specyficzne świadczenia, konieczne może być przekazanie pracodawcy dość szerokiego zakresu danych osobowych (w ty danych wrażliwych) i to nie tylko osób ubiegających się o świadczenie. Dotyczyć to może powołanych już wcześniej zapomóg losowych. Jeżeli zapomoga związana jest np. z chorobą członka rodziny to zazwyczaj do wniosku dołączona będzie dokumentacja medyczna tej osoby. Wydaje się, że w takim przypadku uzyskiwanie zgody osoby, której dane dotyczą, na ich przetwarzanie, jest rozwiązaniem bezpieczniejszym niż uznanie, że informacje te są w istocie danymi osobowymi pracowników ubiegających się o świadczenie.

Przejdź do publikacji

    Zapisz się do newslettera i bądź na bieżąco!

    Zapraszamy do kontaktu

    ul. Świętego Mikołaja 81,
    50-126 Wrocław